اَک

سوزِ سرد و ره باریک و دلی چون ره تنگ                          وان پسر  جمله هوس کرد که بگوید متلک

سر فرو هشته به لاک، از پس سیلیِ زِمِست*                    ون در آن لحظه ی  برخورد، کشید نرمه سَرَک 

گفت ای دلبر زیبا که  تو را بنده شوم                              قد تو سرو سمن سا  و لبت قند و نمک

راه لیز است و همی حق تقدم با تو                               دستی از پیش بگیر تا که نیافتی  ز پَسَک !

وقت تنگ است،  همان به که غنیمت شمریم                   تو عبور از جسدم کن ، و بیا در بَغَلَک 

روز سردیست بیا گرمی آغوش کنیم                               دست در جیب نهیم ،  دست دگر بر کمرَک

میشوم اسبِ تو گر پا بنهی گردن من                              که مبادا بخزد پای تو در برف و کُلَک *

زین سبب قامت خود سوی زمین دولا کرد                         تا سواری بدهد خانمه را ، آن دَغَلَک*

« تا رضا ماده نباشد به فرآیند نگاه                                  جنس نر مِی نتواند بزند دوز و کلَک! »

بانو چون قاعده را بر طرف خویشش دید *                          چهره در پرده گرفت محکم و هم زد چشمک

گام بر گردن و  بر گٌرده گرمش بگذارد                                 گوئی گُردآفرید و سهرابِ میدانِ وَنــَک

پسره یورتمه همی رفت، چهارنعل  و قشنگ                     و گَهی از سر شادی ، می پرانید جفتَک*

چرخشی دور خودش می زد و حالیــــــش نبود                  تا به سر منزل مقصود ،  برساند بارَک 

آنقدر بی خبر از دور و بر خود شده بود                            بی مهابا دَوَران میزد و  می کَند تیزَک*

در همین حین که شوریده وصلش شده بود                     سر گیجش بچرخید و  فتاد بر دَمَرَک*

گفت به به ،  از این قائله سودی ببریم                           تا که خوش بگذرد از دایره  چرخ و فلک!

ناگهان پرده مستوره، کناری زد و دید                            مادرش بود و  ورا گفت تو ای کرّه خَرَک

هرکجا فرصتی اندر طلبت دست بداد                        باور از چشم خودت نیـز مدار ، ای جغَلَک*

عیب و تقصیرِ شما نیست ، پسرم ای جگرم              چند سالی است که دگر، رابطه ها خورده تَرَک!              

گرچه شعرم همه نقص است ، همه بی وزن و هجا          گاهی باید بنویسم، شعرِ ساخــتار شکـَنک*

دوش در نیمه ی شب یک نفر آمد در خواب                 دیدم ایرج میرزا میگویدم ،  جان وُلَک *

این همه معنی پنهان بچپاندم در آن                             خواه پند گیری و خواه غصّه ،  والله مَـعَک

* وا = باز

* گذرک = گذرگاه کوچک (در اینجا راهی که میان برف باز میشود)

* زمست = زمستان (اشاره ای به شعر اخوان )

* کلک = کولاک

* دغلک = جوان خام ! (از همونا که به دیوونه گفتن برو کنار جوون داره میاد! هیسسسس!) 

* بر طرف خویشش دید = دید به نفع خودشه

* جفتک = نوعی از حرکت خر را گویند که دو پای عقب را الکی و از سر شوق بالا می اندازد!

* تیزک = همان جفتک است در اصطلاح گوغری

* دَمرک = پشتک ، وارو - به کمر زمین خوردن.

* جغلک = نوجوان در گویش گوغری- هیچگاه به چشمان خودت اعتماد نکن. (بیت)

* ساختار شکنک = عدم رعایت اسلوب ادبی در شعر! (شعر من درآوردی)

* ولک = پسر خاله در اصطلاحات آبودانی!